Dinsdag 11 februari werd op de campus Joseph Bracops het startschot gegeven van de fototentoonstelling “Le monde de l'insuffisance rénale”, het begin van haar parcours op de drie acute campussen van IZZ. Deze tentoonstelling, een creatie van fotografe en hemodialysepatiënte Soumiya Mommen, belicht het dagelijks leven van patiënten met nierfalen en hun relatie met het zorgpersoneel.
Op deze eerste dag was Soumiya Mommen aanwezig om toezicht te houden op de installatie van haar tentoonstelling en ook om een sensibiliseringsstand met haar vzw “Guerrière en pyjama” te organiseren. Ze werd vergezeld door Dr. Mark Libertalis, Diensthoofd nefrologie - dialyse in IZZ, die Soumiya al bijna 20 jaar kent en haar medisch traject heeft gevolgd. Samen deelden ze hun visie op deze tentoonstelling en de impact ervan op patiënten en verzorgers.
Een langdurige relatie tussen een patiënte en haar arts
Het is niet de eerste keer dat Soumiya Mommen en Dr. Libertalis elkaar ontmoeten op de campus Joseph Bracops. Hun gemeenschappelijk verhaal begint al enkele jaren terug:
"Ik heb haar ontmoet toen ze aan de peritoneale dialyse was."
"Het was een goede dokter", vertrouwt Soumiya ons toe. "En arts die luistert en in dit soort situaties maakt dat het verschil."
Het is ook die band die de tentoonstelling naar IZZ brengt:
"Ik wist dat Dr. Libertalis hier werkte. Ik heb dan een vriendin gecontacteerd (Dr. Fatima Eabdellatin, spoedarts) om dit project toe te lichten ", legt ze uit.
Het belang van kunst voor dialysepatiënten
De tentoonstelling ”Le monde de l’insuffisance rénale“ is veel meer dan een eenvoudig kunstproject. Het is een venster op een realiteit die vaak over het hoofd wordt gezien. Voor Dr. Libertalis is de psychologische impact van de ziekte aanzienlijk:
“Dialyse is een afhankelijkheid die zwaar weegt op het moreel van patiënten. Natuurlijk verlicht het de lichamelijke symptomen, maar het legt ook een ritme op, een dagelijkse beperking. Iedereen ervaart dit op een erg innerlijke manier."
In deze context speelt kunst een essentiële rol.
“Zien dat andere patiënten dezelfde ervaring delen en zichzelf herkennen in deze portretten is van onschatbare waarde,” gaat hij verder. “Het helpt om banden te leggen en de eenzaamheid te doorbreken waarmee deze ziekte vaak gepaard gaat."
Soumiya is het hiermee eens:
“Het doel is om te tonen dat nierfalen een persoon niet definieert. Achter elke foto schuilt een verhaal van moed, veerkracht en hoop. Het is ook een manier om de verzorgers te eren die ons elke dag begeleiden."
Een reizende tentoonstelling om een breed publiek te bereiken
Na de campus Joseph Bracops zet de tentoonstelling haar reis verder op onze andere campussen om zoveel mogelijk patiënten, bezoekers en verzorgers de kans te geven deze getuigenissen in beeld te ontdekken.
"Ik ben verheugd Soumiya op onze campus te verwelkomen,” besluit Dr. Libertalis. “Haar project zal patiënten helpen zich minder alleen te voelen, hun eigen traject beter te begrijpen en een ruimte te hebben waar ze zichzelf kunnen identificeren en herkennen."
Met deze tentoonstelling vestigt IZZ de aandacht op een menselijk en artistiek initiatief met de focus op het dagelijks leven van dialysepatiënten en toont het de waardevolle betekenis van het werk van de verzorgers. Het is een mooi voorbeeld van hoe kunst een middel kan zijn voor dialoog en bewustwording binnen de ziekenhuisomgeving.
