Een gewone ochtend, een klik die alles verandert
Gloria, 46 jaar, ergotherapeute, partner en moeder van twee kinderen, ontdekte haar borstkanker door een eenvoudige maar essentiële handeling: zelfonderzoek. Een vaste gewoonte die die ochtend een heel andere betekenis kreeg. Toen ze een ongebruikelijk knobbeltje voelde, maakte ze onmiddellijk een afspraak met haar gynaecoloog. Dit zette een snel en efficiënt medisch traject in gang: mammografie, echografie, biopsie en enkele dagen later een diagnose die haar leven op zijn kop zette.
Een betrokken en toegewijd medisch team
"Ik had het gevoel dat ik wegzonk," vertelt Gloria over het moment dat ze haar diagnose kreeg. Maar dankzij de steun van de borstspecialist en het hele medische team vond ze al snel een innerlijke kracht waarvan ze het bestaan niet vermoedde. "Ik wilde niet aan angst denken, maar aan het genezingsproces," zegt ze. In dit traject speelde elke zorgverlener een essentiële rol: van de coördinerende verpleegkundige tot de oncoloog, en van de psycholoog tot de kinesist en diëtist. "Ik voelde me in een cocon, omringd en goed verzorgd, en dat gaf me de kracht om door te gaan."
De beproeving van het wachten en de kracht van steun
Een van de moeilijkste momenten voor Gloria was zonder twijfel het wachten op de resultaten van de PET-scan – een week van intense angst. "Het voelde alsof mijn leven op pauze stond," vertrouwt ze toe. In die moeilijke periode vond ze veel steun, zowel in het ziekenhuis als bij haar familie. Haar tienerkinderen waren een onschatbare bron van kracht en troost.
Een andere kijk op het leven
Na de behandelingen wachtte haar nog een andere uitdaging: het leven na kanker. "Van de ene op de andere dag heb je geen afspraken meer in het ziekenhuis, geen vast kader meer dat houvast biedt," legt ze uit. Maar deze periode gaf haar ook de kans om haar prioriteiten te heroverwegen. "Ik was gepassioneerd door mijn werk, maar ik heb geleerd om tijd voor mezelf te nemen zonder schuldgevoel." Vandaag beleeft ze elk moment als een "klein geluk van het leven" en heeft ze een levensstijl aangenomen die haar balans en rust brengt.
Een boodschap van hoop voor anderen die dit traject starten
Als ze iets kon zeggen tegen zichzelf op het moment van de diagnose, zou het simpelweg zijn: "Het komt goed. Het is zwaar, maar het komt goed." Een boodschap van vertrouwen en veerkracht die ze wil delen met alle vrouwen die deze moeilijke weg bewandelen.
Een immense dankbaarheid voor een uitzonderlijk team
Gloria sluit haar getuigenis af met een dankwoord aan het team van de Borstkliniek: "Ik zal hen nooit genoeg kunnen bedanken. Ze genezen niet alleen een ziekte, ze zorgen voor mensen, met menselijkheid en passie. En dat maakt een wereld van verschil."
Haar verhaal illustreert op een krachtige en emotionele manier de strijd tegen de ziekte, maar vooral de kracht van menselijke en medische steun. Een boodschap van hoop, moed en leven.
Duik hier in haar videogetuigenis.